Vaatwasser technische eigenschappen
Werking[bewerken | brontekst bewerken]
Zodra de machine gestart wordt, gaat deze voorspoelen. Een krachtige pomp zorgt ervoor dat het water via de roterende sproeiarmen op het vaatwerk gespoten wordt. Op deze manier wordt het ergste vuil en zetmeel verwijderd. Hierna wordt het gebruikte water weggepompt en nieuw water toegevoerd, dat door een verwarmingselement op temperatuur wordt gebracht. Tijdens het opwarmproces wordt het zeepbakje automatisch geopend. Het waspoeder/blokje komt in de machine.
Om water en energie te besparen wordt het gebruikte warme water zo lang mogelijk hergebruikt. Dit wordt mogelijk gemaakt door filtersystemen en sensortechniek.
Filter[bewerken | brontekst bewerken]
Elke vaatwasser is uitgerust met een filtersysteem, dat bestaat uit een combinatie van een grof-, fijn- en een microfilter. De filters zijn eenvoudig uitneembaar en dienen periodiek handmatig gereinigd te worden.
Couvert vaatwasser[bewerken | brontekst bewerken]
Om de beladingcapaciteit van een vaatwasser weer te kunnen geven hanteren we het begrip standaardcouvert. Het standaardcouvert geeft het aantal serviesdelen weer en de afmetingen daarvan. Op de afbeelding is te zien waaruit het standaardcouvert bestaat. Het aantal standaardcouverts dat in de vaatwasser geplaatst kan worden bepaalt de capaciteit. Bij een standaardvaatwasser van 60 cm breed varieert het aantal couverts van 12 tot 14.
Sensortechniek[bewerken | brontekst bewerken]
Bij sommige apparaten is het watersysteem van een sensor voorzien. Deze sensor kan de vertroebeling van het water meten en bepaalt of nieuwe vers watertoevoer noodzakelijk is. Deze sensortechniek wordt in sommige vaatwassers ook gebruikt om automatisch de gewenste temperatuurinstelling te bepalen, met als doel af te wassen op een zo laag mogelijke temperatuur met behoud van het afwasresultaat.
Hardheid van het water[bewerken | brontekst bewerken]
Te zacht water zorgt voor te veel schuim. Te hard water, met een hoog kalkgehalte, zorgt voor kalkaanslag op het vaatwerk. Alle vaatwassers zijn uitgerust met een waterontharder (ionenwisselaar met kunsthars), die ingesteld kan worden naar de locale waterhardheid. De in het water aanwezige kalk zet zich af op de kunsthars, hiermee onthard het water. Na verloop van tijd is de kunsthars verzadigd met kalk. Om het kunsthars vrij van kalk te maken dient deze te worden gespoeld met onthardingszout. Dit onthardingszout zit in het zoutreservoir en deze spoeling gaat automatisch tijdens een vaatwasbeurt.
Als het onthardingszout op is gaat er een signaal naar het display zodat de gebruiker weet dat deze bijgevuld dient te worden. De opening van het zoutreservoir bevindt zich in de bodem van de machine.
Zeepbakje[bewerken | brontekst bewerken]
Aan de binnenkant van de deur is het zeepbakje aangebracht. Hier kan men een tablet of poeder in doseren.
Tabletten worden het meest gebruikt doordat deze eenvoudig zijin in gebruik en een aantal eigenschappen combineren. In de basis bevatten deze tabletten wasmiddel, glanspoelmiddel en zout (3 in 1 tablet). Naast deze tabletten zijn er ook tabletten met extra reinigingskracht en/of glansversterkingsmiddel.
Het nadeel van de tabletten is dat deze niet gedoseerd kunnen worden. Gebieden met hard water hebben meer zout nodig. Daarnaast is het nooit bekend wanneer het glansspoelmiddel vrijkomt tijdens het afwasproces. Hierdoor is de ervaring dat het droogresultaat bij gebruik van tabletten niet optimaal is.
Het zeepblokje valt uit het bakje in de vaatwasser. Soms kan deze op een plek komen waardoor deze niet volledig kan oplossen, er zijn dan ook modellen met een speciaal opvangbakje waar het blokje invalt en deze op een gecontroleerde manier kan oplossen.
Glansspoelmiddel[bewerken | brontekst bewerken]
Naast het zeepbakje vind je het reservoir voor glansspoelmiddel. Dit middel zorgt ervoor dat de oppervlaktespanning van het water verminderd wordt en het droogproces een beter resultaat geeft. De dosering van het glansspoelmiddel is instelbaar op de meeste apparaten. Hoe meer glansspoelmiddel er gedoseerd wordt hoe beter het droogresultaat zal zijn.
Waterbeveiliging[bewerken | brontekst bewerken]
Om waterschade te voorkomen hebben de meeste vaatwassers een waterbeveiligingssysteem ingebouwd die meerdere beveiligingsfuncties omvatten. Eén daarvan is de aquastop.
Aquastop[bewerken | brontekst bewerken]
De machine heeft meerdere sensoren die water kunnen detecteren. Zodra ergens iets fout gaat zal de watertoevoer worden geblokkeerd.
De watertoevoerslang wordt aan de kraan bevestigd met een moer dat aan het magneetventiel zit. Bij lekkage zorgt een elektrosignaal, dat de magneten bedient, ervoor dat de watertoevoer gestopt wordt. Zowel de toevoer- als de afvoerslang wordt omsloten door een extra mantel. Zodra in één van de slangen lekkage ontstaat loopt het water in de buitenste mantel en komt op de bodem van de vaatwasser terecht. Een dompelschakelaar signaleert dit ongebruikelijke waterniveau en geeft een signaal aan de aquastop.
Ook als water op de bodem van de machine komt door lekkage in de kuip zorgt ervoor dat de dompelschakelaar geactiveerd wordt. In de vaatwasser is een niveauschakelaar aanwezig. Zodra het waterniveau te hoog komt wordt een signaal aan de aquastop gegeven. In beide situaties zorgt de aquastop ervoor dat de watertoevoer wordt gestopt.
Stroomuitval[bewerken | brontekst bewerken]
Als de aquastop géén stroom krijgt sluit het systeem de watertoevoer af. Dus ook bij stroomuitval wordt de watertoevoer automatisch afgesloten.
Slangverlenging[bewerken | brontekst bewerken]
Als de vaatwasser te ver van de kraan verwijderd is, kan een slangverlenging gebruikt worden. Deze slangverlenging is als een accessoire verkrijgbaar.
Droogresultaat[bewerken | brontekst bewerken]
Het droogresultaat is naast het type/merk van de vaatwasser afhankelijk van het ingestelde programma. Met name de temperatuur is hierbij van belang. Hoe hoger de gekozen temperatuur hoe beter het droogresultaat zal zijn.
Ook de instelling van de hoeveelheid gedoseerde glansspoelmiddel is van belang (meer glansspoelmiddel levert drogere resultaten op)
De korte programma's hebben over het algemeen minder goede droogresultaten aangezien het droogproces wat tijd in beslag neemt.
Extra technieken vaatwasser[bewerken | brontekst bewerken]
Daarnaast zijn er een aantal technieken waar de vaatwasser mee uitgerust kan zijn:
Warmtewisselaar[bewerken | brontekst bewerken]
Aan het eind van de reinigingscyclus heeft elke machine een glansspoelfase, hierbij gaat de temperatuur omhoog en eindigt het programma met veel stoom in de machine. Is de vaatwasser voorzien van een warmtewisselaar dan heeft deze een waterreservoir aan de zijwand. Staat de machine vol met stoom dan stroomt er koud water in dit reservoir en wordt er een koude wand gecreëerd. Stoom condenseert tegen de koude wand (vergelijk dit met het beslaan van een koude spiegel)en zo wordt stoom omgevormd tot water en ontstaat er een droge ruimte.
Er zijn vergelijkbare systemen waarbij de zijwand gekoeld wordt door lucht. Deze wordt dan aan de voorzijde van de vaatwasser aangezogen en zorgt voor koeling van de warme zijkant.
Zeolietsysteem[bewerken | brontekst bewerken]
Dit is een wat kostbaarder systeem maar volgens de consumentenbond al geruime tijd aangegeven als methode met de beste droogresultaten. De machine is voorzien van een reservoir met Zeoliet mineralen. Tijdens het droogproces wordt stoom actief over deze mineralen geblazen. De mineralen hebben de bijzondere eigenschap dat deze het vocht absorberen en warmte afgeven. Zodra de lucht over het Zeoliet is gegaan wordt deze droger en heter, met beter droogresultaat als gevolg.
Voor meer informatie over het onderwerp vaatwassers ga terug naar deze pagina.