Rvs: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | |||
Roestvast of roestvrij staal (rvs) is een legering van hoofdzakelijk staal (ijzer en koolstof), chroom en nikkel. Om van rvs te kunnen spreken, is minimaal 10,5% chroom en maximaal 1,2% koolstof nodig. Het chroom vormt een beschermlaag op het rvs wanneer het in aanraking komt met zuurstof (de oxidehuid). Dit laagje beschermt het materiaal tegen corrosie. Bovendien herstelt chroom zichzelf wanneer het beschadigd wordt. De hoeveelheid koolstof bepaalt de hardheid van het staal. Het aanwezige nikkel maakt het staal niet-magnetisch en beschermt het materiaal tegen chemische invloeden. | Roestvast of roestvrij staal (rvs) is een legering van hoofdzakelijk staal (ijzer en koolstof), chroom en nikkel. Om van rvs te kunnen spreken, is minimaal 10,5% chroom en maximaal 1,2% koolstof nodig. Het chroom vormt een beschermlaag op het rvs wanneer het in aanraking komt met zuurstof (de oxidehuid). Dit laagje beschermt het materiaal tegen corrosie. Bovendien herstelt chroom zichzelf wanneer het beschadigd wordt. De hoeveelheid koolstof bepaalt de hardheid van het staal. Het aanwezige nikkel maakt het staal niet-magnetisch en beschermt het materiaal tegen chemische invloeden. | ||
Versie van 27 sep 2015 10:12
Roestvast of roestvrij staal (rvs) is een legering van hoofdzakelijk staal (ijzer en koolstof), chroom en nikkel. Om van rvs te kunnen spreken, is minimaal 10,5% chroom en maximaal 1,2% koolstof nodig. Het chroom vormt een beschermlaag op het rvs wanneer het in aanraking komt met zuurstof (de oxidehuid). Dit laagje beschermt het materiaal tegen corrosie. Bovendien herstelt chroom zichzelf wanneer het beschadigd wordt. De hoeveelheid koolstof bepaalt de hardheid van het staal. Het aanwezige nikkel maakt het staal niet-magnetisch en beschermt het materiaal tegen chemische invloeden.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Bij roestvast staal is het oppervlak van groot belang zowel voor het uiterlijk, als voor de weerstand tegen corrosie. De verkrijgbare afmetingen zijn afhankelijk van de productiefaciliteiten en kwaliteit. Plaat wordt in koud nagewalste toestand met verschillende oppervlaktebewerkingen aangeboden. Het oppervlak van halffabricaten kan door de leverancier worden nabewerkt (slijpen, borstelen, walsen met gepolijste rollen of een patroon). De verschillende oppervlaktecondities zijn beschreven in NEN-EN 10088-2.
Gelet op corrosie verdient het aanbeveling een zo glad mogelijk oppervlak te kiezen. Op gladde oppervlakken zal vuil minder goed hechten, terwijl het reinigen makkelijker gaat. Sommige leveranciers leveren speciale matte of zijdeglans uitvoeringen, met als kenmerk dat de oppervlakken minder vervuilen of gemakkelijker te reinigen zijn. In plaatvorm wordt roestvast staal met een speciale oppervlaktebehandeling meestal voorzien van een beschermende folie. Er worden verschillende folies gebruikt.
- Professionele en industriële uitstraling
- Sterk materiaal dat veel kan hebben
- Bijzonder slijtvast
- Goed bestand tegen serieuze beschadiging
- Wel redelijk gevoelig voor kleine krassen en vlekken
Toepassing[bewerken | brontekst bewerken]
Roestvast staal wordt vanwege de weerstand tegen corrosie op grote schaal toegepast in de (petro)chemische industrie, de farmacie, de voeding- en genotmiddelen industrie, in huishoudelijke apparaten, in de automobielindustrie, de bouw en in keukens. De gangbare roestvaste staalkwaliteiten voldoen goed in tal van waterige milieus en onder natte condities.
Voordelen en nadelen van RVS[bewerken | brontekst bewerken]
Voordeel Rvs[bewerken | brontekst bewerken]
RVS is waterdicht, hittebestendig, hygiënisch en duurzaam.
Nadeel Rvs[bewerken | brontekst bewerken]
Het nadeel van RVS kan zijn dat er krassen en vlekken ontstaan bij gebruik.
Onderhoud[bewerken | brontekst bewerken]
Eenvoudig te reinigen met een vochtige microvezeldoek. De vlekken die ontstaan na gebruik kunnen verwijderd worden met olie(baby, olijf, sla) of de eventuele RVS renigingsmiddelen.
