Corpus: verschil tussen versies

Uit KeukenWiki
Regel 57: Regel 57:
  
 
Een hoge kast kan dienen als kast voor:  
 
Een hoge kast kan dienen als kast voor:  
* voorraad
+
* Voorraad
* servies
+
* Servies
* kruiden
+
* Kruiden
* apparaten (ovens, koelkasten, vaatwassers en koffieapparaten)  
+
* Apparaten (ovens, koelkasten, vaatwassers en koffieapparaten)  
* schoonmaakattributen (geen planken maar haken of rekken).
+
* Schoonmaakattributen (geen planken maar haken of rekken).
  
 
<gallery perrow="5" widths="200" heights="200">
 
<gallery perrow="5" widths="200" heights="200">

Versie van 27 sep 2015 10:24


Corpus Keuken
Achterkant corpus

Het corpus is een kast zonder deur. Dit is een basiselement waarmee de keuken wordt samengesteld.
Een corpus bestaat uit:

  • twee zijwanden
  • een bodem
  • achterwand


Boven- en hoge kasten hebben een bovendek, onderkasten hebben meestal verbindingsregels. De zijwanden, de bovenzijde en de bodem van het corpus bevestigen de meeste fabrikanten aan elkaar met deuvels. De achterwand wordt met een groef in de zijwanden geschoven. Daarna wordt de achterwand vastgeniet aan het corpus. Schroeven is in principe sterker.

Materiaal[bewerken | brontekst bewerken]

Achterzijde[bewerken | brontekst bewerken]

De achterzijde van het corpus is meestal van het plaatmateriaal hardboard 3/4 mm, spaanplaat 8 mm of MDF 3/4 mm.

Kern zij-, boven- en onderpanelen[bewerken | brontekst bewerken]

De kern van de zij- boven- en onderpanelen zijn verkrijgbaar in verschillende materialen zoals spaanplaat en in mindere mate MDF en multiplex.

Buitenkant zij-, boven- en onderpanelen[bewerken | brontekst bewerken]

De buitenkant van deze panelen zijn meestal afgewerkt met melamine of HPL.

Zichtzijde[bewerken | brontekst bewerken]

Soms wordt de zichtzijde van het corpus afgewerkt in het materiaal en kleur van de keukendeur, zoals houtfineer of lak.

Spoelkasten[bewerken | brontekst bewerken]

Bij spoelkasten wordt vaak over de bodem een beschermplaat geplaatst uit RVS of aluminium.

Soorten keukenkasten[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn verschillende soorten corpussen voor de verschillende toegepaste keukenkasten:

  • Onderkast
  • Bovenkast
  • Hoge kast
  • Halfhoge kast
  • Opzetkast
  • Schuifkast
  • Regaalkast
  • Overige

Onderkast[bewerken | brontekst bewerken]

Een kast die op de grond staat onder het werkblad. Kan functioneren als:

  • Opbergkast met legplanken en/of laden
  • Spoelkast
  • ovenkast

Bovenkast[bewerken | brontekst bewerken]

Een kast die aan de wand hangt middels een rail die aan de wand wordt bevestigd. Bovenkasten zijn over het algemeen minder diep dan onderkasten. Er kan een standaard deur voor geplaatst worden. De wat exclusievere uitvoeringen hebben vaak een klapdeursysteem in plaats van een deur, zodat je geen last hebt van openstaande deuren.

Bovenkasten worden vooral gebruikt voor:

  • Opbergen van vooral servies en kruiden.
  • Apparaten: afzuigkappen en kleine magnetron.

Hoge kast[bewerken | brontekst bewerken]

Een hoge kast bestaat uit het corpus met een deur, lade of uittrekelement van frontmateriaal. Er is sprake van een hoge kast als de kast hoger is dan het werkblad gemeten vanaf de vloer.

Halfhoge kast[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn verschillende standaard hoogtematen. Men spreekt van halfhoge kasten als deze ongeveer 140 cm van de grond komen.

De hoogte van het vertrek is maatgevend voor de te kiezen hoogte.

Een hoge kast kan dienen als kast voor:

  • Voorraad
  • Servies
  • Kruiden
  • Apparaten (ovens, koelkasten, vaatwassers en koffieapparaten)
  • Schoonmaakattributen (geen planken maar haken of rekken).

Opzetkast[bewerken | brontekst bewerken]

een opzetkast is een eenvoudige kast met een deur of klep zonder extra legplank. Deze plaats je direct op een bovenkast of hoge kast. De maatvoering van deze opzetkast loopt gelijk aan de hoge kast of bovenkast waarop hij wordt geplaatst. Voordeel: Het is een goedkope oplossing om de keuken tot aan het plafond te laten lopen, wat zorgt voor veel bergruimte. Dit kan namelijk niet altijd met een enkele hoge kast of bovenkast. Het nadeel is dat je een aparte deur moet openen soms op moeilijk bereikbare hoogte. (plaatje). De wat exclusievere merken kunnen het corpus verhogen zodat het corpus en deur uit 1 deel bestaat en er geen extra naden in de keuken ontstaan.

Schuifkast[bewerken | brontekst bewerken]

Schuifkast

Een schuifkast is een wandkast of hoge kast met schuifdeuren. Het corpus moet geschikt zijn om de schuifdeuren in een railsysteem langs elkaar en/of in het corpus te laten schuiven. Het voordeel is dat er geen deuren open hoeven te staan. Het bespaart dus ruimte. Nadeel: wanneer de kastdeuren alleen langs elkaar kunnen schuiven en niet in het corpus, moet je continu extra handelingen verrichten om overzicht in de kast te krijgen en spullen op te bergen of te pakken. Er is altijd een gedeelte van de kast bedekt met deur.

Regaalkast[bewerken | brontekst bewerken]

Regaalkast

De open onderkast (of regaalkast) is een onderkast zonder deur of front. Een open onderkast is bedoeld als sierelement, boekenkast of flessenkast.

De open onderkast heeft in principe dezelfde maten als alle andere onderkasten. Maar is wel gemakkelijk in elke willekeurige breedte te maken. Een open onderkast kun je goed gebruiken als je net te weinig ruimte hebt om een andere kast te maken. Als je ladebakken of bijvoorbeeld rietenmanden in de open kast wilt plaatsen ben je wel gebonden aan de vaste breedtematen.

Voordelen Een klant kiest voor een open onderkast omdat het een open effect geeft aan de keuken. Op deze plek kunnen ze hun toonbare artikelen of objecten kwijt, zoals wijnflessen in een wijnregaal. Bovendien is een open onderkast verhoudingsgewijs goedkoper dan de andere kasten.

Nadeel Een open kast is een broedplaats voor stof, vuil en rommel. Hij moet vaker worden opgeruimd en schoongemaakt.

Overige[bewerken | brontekst bewerken]

Afwijken corpussen kunnen op verzoek worden gemaakt naar de wensen van de klant.

Maatvoering[bewerken | brontekst bewerken]

Dikte corpuspanelen[bewerken | brontekst bewerken]

Het corpus is meestal van 16 mm dik plaatmateriaal gemaakt. Er zijn ook fabrikanten die 18 of 19 mm gebruiken. Dit is steviger, zodat je er hogere kasten mee kunt maken en er minder snel een vaste tussenplank nodig is.

Hoogte corpus[bewerken | brontekst bewerken]

Dit varieert per fabrikant. De meeste fabrikanten hanteren een vaste rastermaat (vaste onderverdeling in hoogte) waarvan H 13 cm een vaak gehanteerde maat is.

Rastermaten keukenopbouw

Breedte corpus[bewerken | brontekst bewerken]

  • Standaard breedtematen; variëren in cm. van: 15, 30, 40, 45, 50, 60, 80, 90, 100, 120 breed.
  • Tussenmaten; er zijn merken die ook tussenmaten als standaard hebben zoals 35,55,70,75 en 110 mm.

Diepte corpus[bewerken | brontekst bewerken]

De diepte van het corpus variërt van 30 cm tot en met 70 cm. De werkbladdiepte is een veel voorkomende dieptemaat bij greeploze onderkasten!
Overstek van het blad ten opzichte van het corpus is standaard 40 of 50 mm terwijl dit bij greeploos 25 mm is.

Verdiept werkblad
Wanneer er sprake is van een verdiept aanrechtblad is het efficiënt om de diepte van het corpus aan te kunnen passen aan die van het werkblad zodat er geen kastruimte verloren gaat!

Maatwerk
Sommige keukenfabrikanten kunnen alles op maat maken, zo ook corpussen.

Corpuskleuren[bewerken | brontekst bewerken]

De meeste corpussen worden in 1 of 2 standaard kunststof kleuren geleverd. Er zijn fabrikanten die het corpus in veel meer kunststof kleuren en (hout)prints standaard leveren (zonder meerprijs). Het voordeel daarvan is dat de zichtzijdes van het corpus niet meer met panelen of fineer hoeven te worden afgewerkt. Het geeft ook een luxe uitstraling wanneer de kast is geopend.

Voor- en nadelen corpus[bewerken | brontekst bewerken]

Het corpus is aan de buitenkant van de keuken nauwelijks zichtbaar, omdat deze wordt bedekt door het front en het werkblad. Daarom kan het corpus van minder fraai, en dus goedkoper materiaal worden gemaakt. Het belangrijkste is dat het corpus stevig is. De corpusvoorzijde en de eventuele zichtbare corpuszijwanden kunnen vaak in een passende kleur worden afgewerkt.